என் சோக கதைய கேளு ....

ஒரு நாள் மாலை பொழுது, ஆபீஸில் இருந்து நேராக வீட்டுக்கு வராமல், முடி திருத்த சென்றேன் (என் நேரம்). நம்ம ஊரை போல் இல்லாமல் இங்கே (அமெரிக்க) ப்ளேடு நம்பர் சொல்ல வேண்டும். நான் விவரம் தெரியாமல் (இது வரை கத்தரி கட்டிங் தான்) 4 என்று சொல்ல, அவன் என்ன ஏது என்று கேட்காமல் வழித்து விட்டான். ரஜினி ஸ்டைலில் இருந்த என் முடி இப்போ, திருப்பதி பழனி மொட்டை .... ஒன்று அவனுடைய மொழி (ஸ்பேனிஷ்) தெரிய வேண்டும், இல்லை ஆங்கிலம் தெரிந்த நாவிதர் இடம் சென்றிருக்க வேண்டும்.... அவன் எனக்கு முடி வெட்டும் போது அடிக்கடி கண்ணாடியே பார்த்து வெட்டினான். எனக்கு முதலில் புரியவில்லை, ஆனால் கடைசியில் தான் தெரிந்தது அவன் தலை போல் எனக்கு வெட்டி விட்டான் என்று... நான் அவனுக்கு மூன்று டாலர் டிப்ஸ் கொடுத்தேன், ஏன் தெரியுமா, வெட்டியது வெட்டியாச்சு, இப்போ அவன் புண்ணியத்தில் 15*6 டாலர் மிச்சம், 6 மாசம் முடி வெட்ட வேண்டாம் என்ற சந்தோஷத்தில் .... இப்போது முன்னால் தமிழ் கதாநாயகர்கள் போல் ஒரு தொப்பியோடு உலா வருகிறேன் ....